ترکیه در مسیر تحقق رؤیای هسته‌ای ۷۰ ساله؛ انرژی، اهرم جدید قدرت منطقه‌ای آنکارا

به گزارش کلینی نیوز، در حالی‌که رژیم صهیونیستی و آمریکا با تشدید حملات هدفمند علیه زیرساخت‌های هسته‌ای ایران سعی در مهار توان راهبردی تهران دارند، ترکیه بی‌سروصدا و با حمایت‌های پنهان غرب، گام‌های بلندی در مسیر تبدیل‌شدن به یک قدرت هسته‌ای برمی‌دارد.

ترکیه: رؤیای هسته‌ای ۷۰ ساله

به گزارش آناتولی، «آلب ارسلان بیرقدار» وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه، اخیراً در مراسمی مشترک میان دانشگاه فنی استانبول و دانشگاه ابن‌خلدون، اعلام کرد که کشورش رؤیای هسته‌ای ۷۰ ساله خود را به واقعیت نزدیک کرده و پروژه‌های متعددی را در مسیر توسعه انرژی اتمی پیش می‌برد.

بیرقدار تأکید کرد که وابستگی به خارج در حوزه انرژی، تقدیری محتوم برای ترکیه نیست و این کشور با پشتکار، در حال دستیابی به منابع و ظرفیت‌های بومی در این زمینه است.

او افزود: «ترکیه دیگر تنها مصرف‌کننده انرژی نیست، بلکه به بازیگری مؤثر در عرصه تولید انرژی‌های نوین و هسته‌ای تبدیل خواهد شد.»

پروژه «آق‌قویو» که با مشارکت روسیه در استان مرسین در حال ساخت است، چهار رآکتور هسته‌ای را شامل می‌شود و به‌گفته بیرقدار، برنامه‌هایی برای توسعه مشابه در استان سینوپ و منطقه تراکیه نیز در دستور کار قرار دارد.

هدف ترکیه دستیابی به ظرفیت تولید برق هسته‌ای ۲۰ هزار مگاوات تا سال ۲۰۵۰ عنوان شده است؛ ظرفیتی که معادلات قدرت انرژی در غرب آسیا را دگرگون خواهد کرد.

در شرایطی که ایران، به‌رغم پایبندی به چارچوب‌های حقوقی، هدف حملات مستقیم به تأسیسات هسته‌ای خود قرار گرفته و حتی واکنش نظامی آن نیز تحت فشارهای بین‌المللی کنترل می‌شود، پیشرفت شتاب‌زده برنامه هسته‌ای ترکیه – که فاقد شفافیت راهبردی مشابه ایران است – سؤالاتی جدی درباره دوگانگی استانداردهای جهانی در حوزه انرژی اتمی به‌وجود آورده است.

بیرقدار همچنین بر ضرورت توسعه صنایع داخلی مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر نیز تأکید کرد و گفت تولید صفحات خورشیدی و توربین‌های بادی در داخل کشور باید تقویت شود تا استقلال صنعتی ترکیه در حوزه انرژی کامل گردد.

او خاطرنشان کرد: «استقلال اقتصادی، قدرت منطقه‌ای و جایگاه جهانی ترکیه از مسیر انرژی عبور می‌کند و نسل جوان باید این حوزه را به‌عنوان محور ساختن ترکیه فردا درک کند.»

در مجموع، روندهای اخیر نشان می‌دهد که رقابت هسته‌ای در غرب آسیا وارد فاز تازه‌ای شده است؛ جایی که ترکیه، با کمترین فشار و بیشترین حمایت بین‌المللی، به‌سوی تثبیت جایگاه انرژی خود می‌تازد، در حالی‌که ایران، با وجود سابقه طولانی علمی و صنعتی در حوزه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای، زیر ضربات امنیتی و دیپلماتیک سنگینی قرار گرفته است.