جایزه علمی ۱۰ میلیون دلاری لانگیتود به ابداعی جدید برای مقابله با ابرمیکروب‌ها

هر بار که آنتی‌بیوتیک مصرف می‌شود، فرصتی برای باکتری‌ها در بدن ایجاد می‌شود تا مقاومت خود را در برابر آن افزایش دهند.

باکتری‌های مقاوم با اتکا به برتری که در برابر سایر میکروب‌ها دارند گسترش پیدا می‌کنند. به همین دلیل است که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط باید زمانی استفاده شوند که در مورد کارایی آنها اطمینان وجود دارد.

این تست در عفونت‌های مجاری ادراری کارایی دارد که بیشتر زنان در مقطعی دچار آن می‌شوند. یک پنجم آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده در انگلستان به دلیل همینگونه عفونت‌ها است.

هنگامی که بیمار به بیمارستان یا کلینیک می‌رسد، تشخیص اینکه آیا عفونت او ناشی از باکتری، ویروس یا حتی قارچ است، آسان نیست.

پزشکان می‌توانند نمونه‌‌ها را به آزمایشگاه میکروب‌شناسی بالینی بفرستند، اما برای این کار باکتری باید در ظرف آزمایشگاهی کشت داده شود که روندی زمان‌بر است. به این ترتیب شناسایی علت عفونت و نوع آنتی‌بیوتیکی که عفونت به آن حساس است، ممکن است سه روز طول بکشد.

در همین حال درمان با آنتی‌بیوتیک غالبا به هر حال شروع می‌شود زیرا خطر بدتر شدن علائم یا حتی ایجاد التهاب سپسیس (گندخونی) وجود دارد.

دوزهای کم

تستی که برنده جایزه لانگیتود شد، در عرض ۱۵ دقیقه نشان می‌دهد که آیا عفونت باکتریایی است یا نه و در عرض ۴۵ دقیقه هم آنتی‌بیوتیک مناسب برای مقابله با آن را پیدا می‌کند.

این کار با یک نمونه ادرار شروع می‌شود، که در یک کارتریج حاوی دوزهای کم پنج آنتی‌بیوتیک مختلف ریخته می‌شود و در داخل دستگاه قرار می‌گیرد.

هر نمونه از باکتری به داخل یکی از هزاران کانال داخل کارتریج فرستاده می‌شود.

سپس دستگاه برای نظارت بر نحوه رشد باکتری‌ها در حضور داروهای مختلف از ریزبینی یا میکروسکوپی استفاده می‌کند. آنتی‌بیوتیک‌هایی که باکتری‌ها در مجاورتشان کم رشد می‌کنند یا اصلا رشد نمی‌کنند، به احتمال زیاد کارآیی دارند.

جایزه لانگیتود، با پاداش مالی معادل ده برابر جایزه نوبل، از مسابقه‌ای در سال ۱۷۱۴ میلادی الهام گرفته شد.