افراط گرایی خشونت‌آمیز در آستانه انتخابات گنگره آمریکا

حمله خشونت آمیز به همسر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان، در حالی صورت می‌گیرد که تنها یک هفته تا انتخابات میان دوره‌ای آمریکا باقی مانده است - موقعیتی که تنش‌های سیاسی در حال اوج‌گیری است.

به گزارش کلینی نیوز، تنها چند ساعت پس از خبر حمله به پل پلوسی در روز جمعه، دولت ایالات متحده بولتنی را برای مجریان قانون در سراسر کشور توزیع کرد. این سازمان نسبت به «تهدید شدید» افراط گرایی خشونت‌آمیز داخلی علیه نامزدها و کارمندان انتخاباتی که توسط افرادی با «شکایت‌های ایدئولوژیک» هدایت می‌شوند، هشدار داد.

بنا به گزارشگر شبکه خبر بی بی سی، روز جمعه نیز، وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد که مردی اهل پنسیلوانیا به خاطر چند مورد تهدید به مرگ تلفنی یک عضو کنگره که از او نام برده نشده است، اتهامات خود را پذیرفته است – بنابر گزارش‌ها این نماینده اریک سوال‌ول نماینده دموکرات کالیفرنیا است. یکی از موارد تهدید این بوده است که به یکی از کارکنان دفتر واشنگتن این عضو کنگره گفته است که با اسلحه به مقر کنگره آمریکا خواهد آمد.

[su_note note_color=”#e2e0db” radius=”۴″]تعداد پرونده‌های تهدید علیه اعضای کنگره از سال ۲۰۱۷ هر ساله افزایش یافته است. در سه ماه اول سال ۲۰۲۲ این وزارتخانه بیش از ۱۸۰۰ مورد را ثبت کرده است.[/su_note]

این آژیرهای خطر یک نظام سیاسی در خطر زمانی به صدا درآمده‌اند که هم جمهوری‌خواهان و هم دموکرات‌ها رأی‌گیری میان‌دوره‌ای آتی را که تعیین می‌کند سال آینده چه حزبی بر کنگره تسلط خواهد داشت، در تاریخ آمریکا نقطه عطفی به شمار می‌آورند.

جمهوری‌خواهان هشدار می‌دهند که این آخرین فرصت برای مهار ریاست جمهوری جو بایدن دموکرات است. دموکرات‌ها می‌گویند که نفس دموکراسی آمریکا به دلیل نامزدهای متعدد جمهوری‌خواه که از پذیرش نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ خودداری کرده‌اند، در خطر است.

این حملات لفظی درست در اوج موقعیتی بروز کرده است که صدای طبل خشونت – و تهدیدهای خشونت‌آمیز – که تمام سال به تدریج جمع‌ شده است بالا گرفته است.

تهدید به مرگ

در آریزونا، موارد متعددی گزارش شده است مبنی بر اینکه افراد نقاب‌دار با سلاح گرم، ظاهراً با ادعای جلوگیری از تقلب در انتخابات، صندوق‌های رأی‌دهی را محاصره کرده‌اند. آن‌ها عکس‌هایی از افرادی که رأی خود را به صندوق انداخته‌اند در وب‌سایت‌های راست‌گرای رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند و دیگران را تشویق کرده‌اند که همین کار را انجام دهند.

در ماه ژوئن، مردی در نزدیکی خانه برت کاوانا، قاضی دیوان عالی دستگیر شد. او از کالیفرنیا به حومه واشنگتن سفر کرده بود و پس از رسیدن با تماس تلفنی به پلیس گفت که سلاح گرم دارد و قصد دارد این قاضی محافظه‌کار را به قتل برساند.

ماه بعد، لی زلدین، نامزد جمهوری‌خواه فرمانداری، در حالی که در یک گردهمایی تبلیغاتی روی صحنه بود مورد حمله قرار گرفت. پرامیلا جایپال، نماینده کنگره و یک رهبر لیبرال حزب دموکرات، توسط مردی با اسلحه در خارج از خانه خود در سیاتل تهدید شد. او متعاقباً به اتهام تعقیب جنایتکارانه متهم شد.

پلیس مجبور شده است به خاطر تلفن‌های ناشناس فریب‌دهنده شش بار به خانه خانم مارجری تیلور گرین عضو جمهوری‌خواه کنگره برود. این روش که «سوآتینگ» خوانده می‌شود برای تلاش جهت تحریک به رویارویی میان فرد مورد تهدید قرار گرفته و نیروهای پلیس استفاده می‌شود. او نیز هدف چند مورد تهدید به مرگ بوده است.

البته خشونت حزبی – و تهدید به آن – امر تازه‌ای در سیاست آمریکا نیست. خونین‌ترین حمله اخیر پنج سال پیش رخ داد که مردی با سلاح‌های متعدد به روی سیاست‌مداران جمهوری‌خواه که در پارکی در شهر بیس‌بال بازی می‌کردند، آتش گشود. پنج نفر مجروح شدند و یک نفر از آن‌ها وضعیتی بحرانی داشت – این فرد جمهوری‌خواه نفر دوم در مجلس نمایندگان آمریکا، استیو اسکالیس از لوییزیانا بود. اما این مورد، موردی استثنایی بود.

موج خشونت‌آمیز علیه اعضای کنگره

داده‌های ارائه شده توسط پلیس کنگره ایالات متحده نشان می‌دهد که یک موج خشونت‌آمیز علیه اعضای گنگره در حال ایجاد است.

تعداد پرونده‌های تهدید علیه اعضای کنگره از سال ۲۰۱۷ هر ساله افزایش یافته است. در سه ماه اول سال ۲۰۲۲ این وزارتخانه بیش از ۱۸۰۰ مورد را ثبت کرده است.

پلیس کنگره در واکنش به این‌ها در ماه جولای اعلام کرد که تا مبلغ ۱۰۰۰۰ دلار را برای ارتقاء امنیت منازل قانون‌گذاران کنگره فراهم خواهد کرد.

اما کنگره ۴۳۵ عضو دارد. آنها مرتب از خانه‌هایشان در اطراف واشنگتن و از پایتخت کشور به شهرهای خودشان در سراسر کشور سفر می‌کنند.

کسی که انگیزه‌ داشته باشد و قصد اقدامی خشونت‌آمیز داشته باشد خواهد توانست راهی برای حمله به سیاست‌مدار هدف‌‌ – یا خانواده‌شان – پیدا کند.

خانم پلوسی هزاران مایل دورتر از واشنگتن بود و هیچ محافظت پلیسی برای آقای پلوسی در خانه‌شان در سانفرانسیسکو تدارک دیده نشده بود. او هدف این حمله نبود ولی قربانی آن شد.

پیش از حمله، گفته می‌شود که مطنون پرسیده است: «نانسی کجاست؟» – و این عبارت یادآور حمله شش ژانویه به کنگره آمریکاست که در آن مردی در میان سالن‌های کنگره می‌چرخید و فریاد می‌زد: «نانسی کجایی؟ دنبالت می‌گردیم.»

سیاست‌مداران هر دو جناح سیاسی این کشور همدردی‌شان را با خانم پلوسی ابراز کرده‌اند و خواهان آرام کردن دعواهای لفظی شده‌اند. اما این کار در گفتن آسان‌تر است تا در عمل.

در میان جمعیتی که در حباب‌های رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های خبری که باورها و هراس‌های موجود سیاسی‌شان را تقویت می‌کنند، افرادی همچنان وسوسه توسل به تندروی و خشونت را خواهند داشت. و هنگامی که دنبال سیاست‌مدارانی بگردند که در تلویزیون می‌بینند یا مطلبی درباره‌شان می‌خوانند – و به آنها گفته شده که دشمن ملت و تهدیدی برای دموکراسی هستند – می‌توانند آنها را پیدا کنند.