خشکسالیِ اروپا؛ کشتی‌های غرق‌شده، شهر‌های گمشده و “سنگ‌های شوم گرسنگی”

یکی از شوم‌ترین این موارد «سنگ‌های گرسنگی» هستند. سنگ‌هایی که نوشته‌های حک شده بر آنها نشان از سطح آب در خشکسالی‌های گذشته دارد و پدیدار شدن آن‌ها در برخی از مناطق به علت پایین رفتن سطح آب، به نسل‌های بعدی خبر می‌دهد که دوران سختی در پیش دارند.

بیشتر این سنگ‌ها در کرانه رودخانه البه آشکار شده‌اند؛ رودی که از جمهوری چک تا آلمان امتداد دارد. روی یک سنگ که احتمالا در قرن ۱۵ تراشیده شده و روی سنگی دیگر که محصول ۱۶۱۶ است، این کلمات به چشم می‌خورد: «اگر من را دیدی، گریه کن.»

همچنین پایین رفتن سطح آب بخشی از رودخانه دانوب در صربستان، موجب پیدا شدن بقایایی کشتی‌های غرق شده مربوط به جنگ جهانی دوم شده است؛ کشتی‌هایی که هنوز حاوی مواد منفجره هستند.

کشتی‌هایی که کنار شهر پراخووو در جمهوری چک پدیدار شده‌اند متعلق به ناوگان آلمان نازی بودند که در سال ۱۹۴۴ غرق شده‌اند. با ادامه خشکسالی انتظار می‌رود که کشتی‌های بیشتری نیز آشکار شوند.

مهمات منفجر نشده‌ای نیز در روخانه پو در ایتالیا پیدا شده‌اند.

۳۰۰۰ نفر از ساکنان روستایی در نزدیکی شهر منتوا در ماه ژوئیه تخلیه شده‌اند و کارشناسان بمب‌های مربوط به جنگ جهانی دوم را در این منطقه خنثی و منتقل کرده‌اند.

یک ناوچه ارتش آلمان که در سال ۱۹۴۳ غرق شده نیز در رودخانه پو آشکار شده است.

چند ماه پیش با شروع خشکسالی و پایین رفتن سطح آب، چشم مردم محلی به ناوچه زیبلو افتاد و با ادامه خشکسالی بخش بیشتری از بدنه این کشتی هویدا شد.

پایین رفتن سطح روخانه تیبر در رم ایتالیا همچنین موجب پیدا شدن بقایای پلی شد که به نظر می‌رسد توسط نرون، امپراتور روم در سال ۵۰ میلادی ساخته شده است.

همواره با پایین رفتن سطح آب بخش کوچکی از این پل پیدا می‌شد اما حالا بخش بیشتری از ساختار آن را می‌توان مشاهده کرد. این پل قدیمی در کنار پل مدرن ویتوریو امانوئل دوم قرار دارد.

در اسپانیا، «استونهج اسپانیایی» در دریاچه سد والدکانیاس در مرکز استان کاسرس پدیدار شده است.

این استونهج که نام رسمی آن «Dolmen of Guadalperal» است، حلقه‌ای از سنگ‌هاست که به نظر می‌رسد ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است.

یک باستان‌شناس این سازه را در سال ۱۹۲۶ کشف کرد، اما این سنگ‌ها به دنبال ساخت‌وساز در سال ۱۹۶۳ زیر آب رفت. از آن زمان این سازه تاریخی تنها چهار بار روی آب آمده است.

در گالیسیا (مرز با پرتغال)، اوایل سال جاری میلادی با آغاز خشکسالی و پایین رفتن آب دریاچه سد «دهکده روح» آشکار شد.

دهکده آسردو در سال ۱۹۹۲ به دنبال آب‌گیری سد زیر آب رفت و حالا برخی از ساکنان به این منطقه برگشته‌اند تا بقایای مکانی که روزگاری خانه و کاشانه‌شان بود را ببینند.

بقایای سازه‌ها در بریتانیا هم روی آب آمده است.

بقایای ساختمانی که به نظر می‌رسد متعلق به کلیسایی در دهکده درونت در داربی‌شر باشد، آشکار شده است. این دهکده در دهه ۱۹۴۰ به دنبال آب‌گیری دریاچه لیدی‌باور زیر آب رفت.

بقایای درختان قدیمی نیز در دریاچه کالیفورد در کورنوال بریتانیا پدیدار شده است.

منطقه بادمین مور در دهه ۱۹۸۰ زیر آب رفت. در باغ یک عمارت متعلق به قرن هفدهم در لیدیارد پارک سوئیندن (جنوب غرب انگلیس) به دنبال خشک شدن چمن در اثر خشکسالی، نقش و نگارهای زیر آن پیدا شده است.

همچنین «باغ‌های شبح» مشابهی نیز در نزدیکی یک خانه مسکونی در لانگلیت مشاهده شده است.