یک فرصت ۴۰ میلیارد دلاری برای مسکو در ایران

 به گزارش کلینی نیوز، سیمونف که در یک برنامه خبری-تحلیلی داخل روسیه شرکت کرده بود می‌گوید «روابط‌مان {با ایران} بسیار پیچیده بوده؛ چه در زمان شوروی و چه پساشوروی. ولی حالا می‌بینیم که ایران دست به یک انتخاب سیاسی جدی زده و در نتیجه تحریم می‌شود.

اتحادیه اروپا در حال اعمال این تحریم‌هاست. پنجم دسامبر/۱۴ آذرماه قرار است بسته‌های ششم و هشتم تحریم‌ها وضع شود. ما هم چشم‌انتظارش هستیم. اما اینکه ایران تحت تحریم‌ها می‌ماند و تحریم‌ها تشدید می‌شود، باید صادقانه بگویم که برای ما خبر خوشی است».

این مقام صندوق امنیت ملی انرژی در ادامه علت «خوب» دانستن تحریم‌های ایران برای مسکو را انزوای نفتی این کشور و فراهم شدن فرصت برای ورود روسیه به صنعت نفت ایران ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «در آینده ما باید بر گسترش روابط اقتصادی مشترک تمرکز کنیم.

وی اضافه کرد:ما برنامه‌های بلندپروازانه و جدی برای سرمایه‌گذاری داریم که اعلام هم شده، از جمله در بخش نفت و گاز ایران. صحبت از مبالغ هنگفتی است؛ بیش از ۴۰ میلیارد دلار.

تفاهم‌نامه ۴۰ میلیارد دلاری ایران و روسیه

خبرگزاری تسنیم در هشت مردادماه گزارش داد، بیست‌وهشتم تیرماه امسال، تفاهم‌نامه‌ای ۴۰ میلیارد دلاری بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت گازپروم روسیه امضا شد؛ تفاهم‌نامه‌ای که به اذعان مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، لقب بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری خارجی در تاریخ صنعت نفت ایران را از آن خود کرد.

این تفاهم‌نامه که به‌منظور سرمایه‌گذاری و توسعه میدان پارس شمالی، فاز دوم میدان گازی کیش، فشارافزایی پارس جنوبی، اجرای طرح‌های ال‌ان‌جی، احداث خطوط لوله صادرات گاز، سوآپ گاز و فرآورده‌های نفتی، توسعه ۶ میدان نفتی، همکاری علمی و فناوری در صنعت نفت و صادرات کاتالیست و تولید تجهیزات صنعت نفت امضا شده، از سوی برخی رسانه‌ها و برخی افراد در فضای رسانه‌ای و مجازی، مورد انتقاد قرار گرفته است.

با بازخوانی انتقادهایی که به دولت در امضای تفاهم‌نامه ۴۰ میلیارد دلاری مطرح شده است، مشاهده می‌شود که اغلب انتقادها با نگاهی سیاسی مطرح شده است و در واقع یک تفاهم‌نامه اقتصادی را با دید سیاسی به نقد کشیده‌اند. در اندک انتقادهایی نیز مباحثی اقتصادی مطرح شده که بیشتر حول محور لازم‌الاجرا نبودن این تفاهم‌نامه است.

تحریم‌هایی  ناعادلانه غرب علیه ایران  مانع حضور شرکت‌های غربی در ایران می‌شود، شرکت‌های غربی  از حضور در پروژه‌های نفتی و گازی و سرمایه‌گذاری در ایران منع کرده است. این شرکت‌های غربی در همراهی با تحریم‌های ناعادلانه، غیرمنطقی و خصمانه آمریکا، در پروژه‌های نفتی و گازی ایران حضور پیدا نمی‌کنند.

اهمیت  تفاهم نامه۴۰ میلیارد دلاری 

به گزارش شانا محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با بیان این مطلب گفت: بی‌شک امضای قرارداد با شرکت بزرگ گازپروم، در گام نخست نیاز به تفاهم‌نامه داشت تا در قالب یک تفاهم مشترک، با برگزاری جلسات کارشناسی بین تیم‌های فنی دو طرف، بتوانیم قراردادهای اجرایی را به امضا برسانیم.

معاون وزیر نفت، با ابراز خوش‌بینی نسبت به سرنوشت این تفاهم‌نامه بزرگ، آن را گام نخست تحقق بزرگ‌ترین جذب سرمایه خارجی در صنعت نفت ایران دانست و گفت: عزمی جدی برای امضای قراردادهای مربوطه با شرکت گازپروم وجود دارد و دوطرف (شرکت ملی نفت و شرکت گازپروم) در این زمینه با جدیت ورود کرده‌اند و نشست‌های کارشناسی و مذاکرات فی‌مابین هم‌اینک در حال انجام است.

همان‌طور که مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اذعان داشته است، برای رسیدن به قرارداد لازم‌الاجرا برای طرفین، مسیر درست، امضای تفاهم‌نامه جامع بود تا اقدام‌های فنی و حقوقی برای رسیدن به قرارداد در هر بخش و مربوط به هر پروژه و میدان، طی شود.

از این ‌رو، این تفاهم‌نامه که ظرفیت کلی آن بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار جذب سرمایه از سمت شرکت روسی است و می‌تواند در قالب مذاکرات بعدی، افزایش نیز داشته باشد، ظرفیتی بالقوه برای جذب سرمایه خارجی قابل‌توجه در صنعت نفت و فعال کردن پروژه‌های متعددی است که منتظر این تأمین مالی هستند.

بی‌شک بالفعل شدن این ظرفیت بالقوه، نیازمند ادامه نشست‌های کارشناسی و مذاکرات فنی و حقوقی بین دو طرف قرارداد است که به نظر می‌رسد این عزم در مجموعه وزارت نفت و به‌ویژه شرکت ملی نفت ایران برای بالفعل کردن این ظرفیت به ‌نفع منافع ملی و رونق اقتصادی کشور، وجود دارد.

بنابراین امضای تفاهم‌نامه ۴۰ میلیارد دلاری بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت گازپروم نه‌تنها اتفاقی مذموم نیست، بلکه اقدامی است که ظرفیت‌های بسیاری را در دل خود دارد که با بالفعل شدن این ظرفیت‌ها که نیازمند عزم جدی مسئولان صنعت نفت کشور است.

مباحث مهمی همچون حفظ و نگهداشت تولید نفت و گاز، افزایش ظرفیت‌های تولید در این دو بخش و ایجاد ابزارهای کارآمد و راهبردی در زمینه افزایش سهم ایران در تجارت جهانی نفت، گاز و فرآورده‌های نفتی و در نهایت رونق اقتصادی بیش‌ از پیش کشور از محل توسعه صنعت نفت به‌عنوان یک صنعت درآمدزا، همچنین یک صنعت پیشران برای به حرکت درآوردن سریع‌تر لکوموتیو دیگر صنایع کشور را شاهد خواهیم بود.

میدان عظیم گاز پارس جنوبی و مشترک با کشور قطر

۷۰ درصد گاز کشور از میدان عظیم پارس جنوبی که مخزنی مشترک با قطر دارد، به تولید می‌رسد؛ این در حالی است که آثار افت فشار در این میدان عظیم آشکار شده است و اگر امروز کاری در زمینه فشارافزایی و احیای ظرفیت تولید فازهای مختلف پارس جنوبی آغاز نشود، در آینده با مشکل کاهش تولید ناشی از افت فشار میدان روبه‌رو می‌شویم، در حالی که طرف قطری با در دستور کار قرار دادن اجرای پروژه‌های فشارافزایی، نه‌تنها تولید خود را حفظ کرده، بلکه برنامه‌های خود را حول محور افزایش ظرفیت برداشت از پارس جنوبی چیده است.

اگرچه صنعت نفت کشور در بخش پیمانکاری و توسعه میدان‌ها، توانمندی‌های متعددی در دهه‌های اخیر کسب کرده است و بسیاری از پروژه‌های نفتی و گازی را با توان داخلی به اجرا رسانده‌ایم، اما این واقعیت که برای نگهداشت و افزایش ظرفیت‌های تولید، نیازمند تزریق پول بیشتر به بخش توسعه‌ای صنعت نفت هستیم، واقعیتی انکارناپذیر است.

از سوی دیگر، صنعت نفت و گاز، صنعتی است که باید برای بهره‌وری بیشتر، با ارتباط مستمر مراکز علمی در سطح جهان، از نظر فناوری روزآمد باشد و هر نوع توافق و تفاهمی برای تسهیل و تسریع در دستیابی به دانش روزآمد و روزآمد کردن دانش بومی به دست آمده، اتفاقی مبارک خواهد بود.

پروژه‌های صنعت ال‌ان‌جی نیز که صنعتی کاربردی و توسعه آن برای ایران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دارندگان ذخایر گازی جهان ضروری است، سال‌ها در گیرودار دستیابی به دانش فنی و تأمین سرمایه باقی مانده است.

سرمایه‌گذاری در زمینه تکمیل خطوط صادراتی گاز کشور، به‌ویژه در کشورهای هدف از جمله پاکستان که بخشی از پروژه قدیمی خط لوله صلح را در خاک خود معطل تأمین سرمایه گذاشته است، از پروژه‌های راهبردی و اقتصادی مهم برای ایران و منطقه به شمار می‌آید.