چرا مخالفان ایرانی جمهوری اسلامی ایران از انتصاب مسئول جدید خاورمیانه در پنتاگون ناخرسندند؟

در حالی که مجلس سنا در حال بررسی رای اعتماد به پیت هگست، گزینه وزارت دفاع ترامپ است، پنتاگون از انتصاب ۳۲ مدیر ارشد جدید خبر داد. یکی از این انتصابات، مایکل دیمینو است که به عنوان معاون دستیار وزیر دفاع در امور خاورمیانه منصوب شده و مواضع ضدایرانی او نگرانی‌هایی را در میان حامیان سیاست فشار حداکثری علیه ایران ایجاد کرده است.

به گزارش کلینی نیوز، پنتاگون به تازگی از انتصاب ۳۲ مدیر ارشد جدید خبر داده است، در حالی که مجلس سنا در حال بررسی اعطای رای اعتماد به پیت هگست، گزینه وزارت دفاع جدید دونالد ترامپ است.

یکی از مهمترین این انتصابات، مایکل دیمینو است که به عنوان معاون دستیار وزیر دفاع در امور خاورمیانه منصوب شده است.

دیمینو که پیش از این کارشناس سازمان سیا و تحلیلگر اتاق فکر راست‌گرای «دیفنس پرایوریتیز» بود، دیدگاه‌های قابل توجهی درباره سیاست‌های آمریکا در خاورمیانه دارد.

دیمینو سال گذشته در یک جلسه آنلاین اعلام کرده بود که حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه برای مقابله با ایران به نفع عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی است و معتقد بود که این منطقه فاقد منافع حیاتی برای آمریکا است.

او همچنین خواستار فشار ایالات متحده بر رژیم صهیونیستی برای کمک به مردم غزه شده بود، که این مواضع او نگرانی‌هایی در میان حامیان سیاست‌های انزواگرایانه و طرفداران فشار حداکثری علیه ایران ایجاد کرده است.

انتصاب مایکل دیمینو در یک سمت کلیدی در وزارت دفاع آمریکا،‌ باعث ابراز نگرانی از سوی بعضی از جمهوری‌خواهان طرفدار رژیم صهیونیستی و مخالفان ایرانی جمهوری اسلامی ایران شده است.

از جمله نگرانی‌ها نحوه نگرش دیمینو به تقابل ایران و رژیم صهیونیستی در تنش‌های اخیر خاورمیانه بوده است.

آقای دیمینو واکنش نظامی ایران به حملات رژیم صهیونیستی علیه خود و نیروهای نیابتی‌اش را «خویشتندارانه» عنوان کرده و با حمله احتمالی به تاسیسات هسته‌ای ایران مخالفت کرده است.

مایکل دیمینو همچنین در مقاله‌ای در نشریه موسسه کوئینسی که منتقد سیاست‌های واشنگتن در برابر تهران است، با انتقاد از حملات نظامی آمریکا علیه حوثی‌های یمن، خواستار توسل به دیپلماسی شده است.

او نپرداختن به روابط رژیم صهیونیستی با فلسطینی‌ها در پیمان‌های ابراهیم که در دور نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ امضا شدند را یک اشتباه دانسته است.

انتصاب دیمینو در کنار دو مقام ارشد دیگر کابینه، مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، و مایک والتز، مشاور امنیت ملی که همگی حامی سیاست فشار حداکثری بر ایران و مخالف برجام هستند، نگرانی طرفداران دیپلماسی با ایران را درباره تحریک تنش ها و تشدید درگیری با جمهوری اسلامی ایران افرایش داده است.

اقدام ترامپ علیه مجریان فشار حداکثری

در حالی که انتظار می‌رود رویکرد دونالد ترامپ نسبت به جمهوری اسلامی ایران در دوره جدید ریاست‌جمهوری‌اش روشن شود، اقدام‌های اخیر او همچون اخراج برخی چهره‌های کلیدی مسئول فشار حداکثری و اظهار نظرهای وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی آمریکا، گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال تغییر سیاست‌ها و تمایل به مذاکره با ایران از موضع قدرت را تقویت کرده است.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جدید ایالات متحده، در حالی که ناظران در انتظار روشن شدن سیاست‌های جدید او در قبال جمهوری اسلامی ایران هستند، همچنان به تکرار مواضع گذشته خود پرداخته و می‌گوید که در دوران ریاست‌جمهوری‌اش ایران «ورشکسته» بود و قادر به حمایت مالی از گروه‌هایی مانند حزب‌الله و حماس نبود.

این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که تحولات اخیر در خاورمیانه، از جمله ضعیف شدن محور مقاومت ایران، زمینه‌ساز زمزمه‌هایی از تهران درباره تمایل به مذاکره با ترامپ شده است.

این وضعیت باعث گمانه‌زنی‌هایی در مورد احتمال تمایل ترامپ به مذاکره با ایران از موضع قدرت شده است.

مایک والتز، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، اخیراً در مصاحبه‌ای اعلام کرد که تصمیمات کلیدی درباره ایران در ماه‌های آینده اتخاذ خواهد شد، اما از اظهار نظر درباره جزئیات آن خودداری کرد.

همچنین مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، در جلسه رای اعتماد خود در سنا به طور تلویحی احتمال مذاکره با ایران را رد نکرد، اما تأکید کرد که هیچ‌گاه نباید اجازه داد ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد.

در این میان، اقدام‌های اخیر ترامپ در اخراج برایان هوک، فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران، از عضویت در هیات امنای موسسه وودرو ویلسون و لغو حفاظت دولتی از او، مایک پومپئو و جان بولتون، که همگی از مجریان سیاست فشار حداکثری در دولت نخست ترامپ بودند، سوالات زیادی را در میان تحلیلگران ایجاد کرده است.

این تغییرات ممکن است نشان‌دهنده تمایل ترامپ به بازنگری در سیاست‌های خود در قبال ایران و حتی شروع دوره‌ای جدید از روابط دیپلماتیک باشد.

بیشتر تحریم‌های مرتبط با سیاست فشار حداکثری در قالب فرمان ریاست‌جمهوری به اجرا گذاشته شده‌اند و تبدیل آنها به قانون، تلاش برای مذاکره و مصالحه با ایران را مشکل خواهد کرد.