همایش بزرگداشت شیخ صدوق: پاسداشت جایگاه علم و حدیث در معارف اسلامی

خدمات بی‌نظیر شیخ صدوق به میراث حدیثی شیعه

شیخ صدوق، ملقب به «رئیس‌المحدثین»، با جمع‌آوری و تدوین روایات اهل بیت (ع) خدمات فراوانی به اسلام و تشیع ارائه کرد.

ولادت ایشان در یکی از سال‌های ۳۰۶ یا ۳۰۷ هجری در قم بوده است.پدر بزرگوارش، علی بن حسین بن موسی بن بابویه، نیز از فقها و دانشمندان بزرگ شیعه و مؤلف بیش از ۱۰۰ کتاب بود.

شیخ صدوق در دوران امام حسن عسکری (ع)، غیبت صغرای امام زمان (عج) و در عهد نیابت خاصه زندگی می‌کرد و در زمان خود، پیشوای شیعیان قم به شمار می‌رفت. فعالیت‌های او در حفظ و ترویج معارف اسلامی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

آغاز مراسم و اهداف بزرگداشت شیخ صدوق

مراسم بزرگداشت شیخ صدوق، صبح دوشنبه در شبستان آستان مقدس ابن بابویه شهرری، با حضور تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم (ع)، حجت‌الاسلام والمسلمین سید علی قاضی عسکر، و دیگر مسئولان برجسته برگزار شد.

این همایش با گلباران مزار شهدا و غبارروبی آستان مطهر شیخ صدوق آغاز گردید.

هدف اصلی از برگزاری این مراسم، گرامیداشت این شخصیت علمی و مذهبی و همچنین تشریح ابعاد گوناگون علمی، فقهی و اخلاقی این عالم برجسته در راستای تبیین معارف اصیل اسلامی عنوان شده است.

حضور گسترده اندیشمندان در همایش بزرگداشت شیخ صدوق

در این کنگره علاوه بر اندیشمندان، صاحب‌نظران و صدوق‌پژوهان داخلی، تعدادی از علما و فعالین مذهبی و فرهنگی از آستان تهران نیز حضور داشتند.

این سطح از مشارکت، نشان‌دهنده جایگاه رفیع شیخ صدوق در محافل علمی و مذهبی و اهمیت بازخوانی آثار و اندیشه‌های او در پیشبرد معارف اسلامی است.

هم‌اندیشی این بزرگان، فرصتی مغتنم برای تبیین هرچه بهتر ابعاد فکری و عملی این محدث گرانقدر فراهم آورد.

ابوجعفر محمّد بن علی ابن بابویه قمیˈ ملقب شیخ صدوق در ۳۰۵ هجری قمری در قم دیده به جهان گشود.

پدرش ابوالحسن علی بن حسین بن موسی قمی از فقهای بزرگ شیعه بود که در زمان امام حسن عسکری(ع) می زیست و مورد تایید امام یازدهم(ع) بود تا جایی که ایشان به او لقب شیخ، فقیه و معتمد دادند.اندیشمندی که به دعای امام زمان (عج) دیده به جهان گشود و به گفته استاد شهید مرتضی مطهری، یکی از مصادیق خدمات ایرانیان به اسلام بود.

این محدث نامی علم حدیث و کلام در سال ۳۸۱ هجری قمری در ۷۶ سالگی در شهر ری به دیدار دوست شتافت و پیکرش در نزدیکی مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به خاک سپرده شد و قبر مرحوم شیخ صدوق در اثر حملات سربازان چنگیز مغول، خوارزمشاهیان و تیموریان و نیز برخی عوامل طبیعی همچون سیل چندین مرتبه ویران شد و سال ها زیر توده ای از خاک پنهان بود تا اینکه در عصر ناصرالدین شاه سرداب او کشف و جسد شریفش تازه، معطر و سالم نمایان شد.

بر اساس گزارش‌ها و مستندات تاریخی، پیش از زمان ناصرالدین شاه، گورستان ابن بابویه کشتزار و باغ بسیار وسیعی بوده که در پی کشف جسد سالم فردی در سردابی زیر آن باغ و بدست آمدن سنگی درون سرداب که آشکارا نشان می‌داد پیکر ازآن شیخ صدوق می باشد که بیش از ۸۰۰ سال پیش درگذشته است، بی‌درنگ بقعه‌ای بر آن مزار احداث می‌کنند.

امروزه آرامگاهش در ابن بابویه شهر ری زیارتگاه مسلمانان و محل استجابت دعای مؤمنان است.