«مناظره برد- برد»سعید جلیلی و مسعود پزشکیان در دور دوم انتخابات

به گزارش کلینی نیوز، دومین مناظره تلویزیونی نسبت پرتنش‌تر از مناظره اول که در آن سعید جلیلی تلاش کرد چهره‌ای جدی‌تر از خود نشان دهد. استراتژی کلی آقای سعیدجلیلی مبنی بر «در دست داشتن برنامه علمی و عملی» و «اشراف به مشکلات نظام» در تمام طول مناظره یقه او را رها نکرد و به نظر می‌رسید که او سرانجام نتوانست رویه‌ای مطلوب برای آن بیابد.

در طرف مقابل، آقای مسعود پزشکیان، گزینه اصلاح‌طلبان هم مانند مناظره‌های پیشین سردرگم بود و جز نمایش چهره فردی که «سر حرفش ایستاده» و دغدغه‌اش «عدالت» و بازتولید «حکومت عدل علی» است، چیز دیگری در آستین نداشت. او هم گرچه در جایی تأمین مسکن، بهداشت، غذا و امنیت را حقوق پایه‌ای خواند وقتی که در برابر موضوع ارز مجبور شد نظرش را بگوید، گفت که او کار را به دست نامرئی بازار خواهد سپرد.

تحریم و پرنده‌های قفسی

بخش زیادی از مناظره دوم اما به موضوع تحریم و روابط خارجی جمهوری اسلامی اختصاص یافت در مناظره‌ای که قرار بود ۱۰ موضوع مهم اقتصاد ایران مطرح شود، هر جا سخنی از یک مشکل به میان آمد نام تحریم هم برده شد. راه‌ حل مواجهه با تحریم هم به زبان آمد. آقای پزشکیان از داشتن چند طرح مذاکراتی و معامله با غرب سخن گفت و آقای جلیلی از مقاومت و بیرون کشیدن حقوق ملت از حلقوم بدعهدان.

پزشکیان در بخشی از صحبت‌هایش در مورد تحریم‌ها و برنامه‌اش برای حل آن چنین گفت:هیچ وقت قرار نیست تمام تحریم‌ها را لغو کنیم یا نکنیم. این یک گفت‌وگوست؛ بستگی دارد که چه می‌دهیم و چه می‌گیریم. اول موضوع نگاه است؛ آیا می‌خواهیم مشکل‌مان را با دنیا حل کنیم یا خیر؟ معتقدم باید از بن‌بست خارج شویم تا مشکلات کشور را حل کنیم. هیچ حاکمیت و دولتی در تاریخ در درون قفس نتوانسته است به رشد برسد اول باید با کشورهای همسایه ارتباط برقرار کنیم. باید با دنیا ارتباط بر قرار کنیم.

همین سخن گفتن از ایران تحریمی و مقایسه آن با قفس سبب شد تا آقای جلیلی در همان ابتدای نخستین راند پرسش‌ها، بهانه داشته باشد. جلیلی گفت:کشور ما را قفس می‌نامید. کشوری که این همه فرصت دارد و تعاملات بسیار ارزشمندی را با دنیا دارد و می‌تواند بیشترین و گسترده‌ترین تعاملات را داشته باشد چرا قفس می‌نامید.

آقای سعید جلیلی در ادامه افزود:در بحث تحریم یک راهی را می‌دانید می‌گوید می‌روید جواب نمی‌گیرید و امتیاز می‌دهید و هیچ امتیازی نمی‌گیرید. ما می‌گوییم با تحریم باید مقابله کرد شما راه حل نمی‌دهید می‌خواهید با امتیاز دادن نتیجه بگیرید.

این سئوال اساسی که دولت آینده جمهوری اسلامی با تحریم چه خواهد کرد، یک‌ساعت نخست مجادله آقای پزشکیان و آقای جلیلی را شکل داد. رفت و برگشت‌های تند و حملات متقابل با دو رویکرد متفاوت.

آقای پزشکیان می‌گفت که جلیلی برنامه‌ای برای حل تحریم‌ها ندارد و نتیجه کارش بیشتر شدن فشارهای تحریمی است و آقای جلیلی هم می‌گفت که پزشکیان به دنبال تجربه شکست‌خورده برجام و احیای بدعهدی غرب و امتداد دولت روحانی است.

آقای جلیلی در ادامه افزود:شما که ۱۵ بار تعهدات را انجام دادید، شما دولت سوم آقای روحانی را می‌خواهید بیاورید. از سه سال دولت آقای رییسی ایراد می‌گیرید؟ حال راه جایگزین چیست؟ منفعل نباشیم، فعال شویم. آمده‌ایم. نباید به عقب بازگردیم و نباید آن را متوقف کنیم.

آقای جلیلی در ادامه افزود: باید تحریم را عملاً بی‌اثر کنیم تا خود وزیر خارجه آمریکا بیاید بگوید ما نمی‌خواستیم این‌ها نفت بفروشند ولی الان دو میلیون بشکه نفت می‌فروشند… یک جریان خودتحقیر در کنار آقای پزشکیان می‌گوید که آنها نخواستند جلوی ما را بگیرند؛ ما موفق نشدیم. این دیدگاه خیلی فاجعه است. باید طرف مقابل را به لحاظ اقتصادی از تحریم کردن پشیمان کنیم و برایش تحریم کردن پرهزینه شود.

بازنشستگان و موضوع ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی موضوع دیگری بود که در این مناظره مطرح شد، هر دو نامزد گفتند که به دنبال عزت دادن به بازنشستگان‌اند  و البته هیچ‌کدام برنامه‌ای ارائه ندادند.

آقای پزشکیان گفت که رشد حقوق بازنشستگی متناسب با تورم، حذف هزینه‌های درمانی بازنشستگان و امور تفریحی آن‌ها را وعده می‌دهد. او گفت که برای ورشکستگی صندوق‌‌های بازنشستگی هم باید با کارشناسان بنشیند و ببیند چه کار می‌شود کرد. بهره‌ور کردن سرمایه‌های صندوق‌ها، حذف رویه انتصابات رانتی در هیأت مدیره شرکت‌های وابسته به صندوق‌های تأمین اجتماعی و بازنشستگی و ورود سرمایه‌های این صندوق‌ها به بورس راهکار پزشکیان بود.

آقای پزشکیان در این بخش گفت:ما باید کاری انجام دهیم تا هزینه سلامت برای بازنشستگان به هیچ وجه وجود نداشته باشد. بر اساس تورم حقوق اینان را افزایش دهیم. ما باید با تسهیلات مسافرت‌ و گردش‌ را به این‌ها تخصیص دهیم. تا از حداقل باقی مانده عمرشان لذت ببرند. مجموعه نیازها را باید یک‌به‌یک ببینیم.

وی افزود:یکی از موضوعات ما رفاه است، یکی دیگر درباره صندوق بازنشستگی است، اما با توجه به سوءمدیریت نزدیک به ۲۵۰ هزار میلیارد پول می‌دهند، اما توجهی نشده است. باید کنترلی بر سرمایه آنان صورت بگیرد. باید درباره کارخانه‌ها، شرکت‌ها و ساختمان‌هایی که در اختیار بازنشستگان است طوری مدیریت کرد که به بهره‌وری برسد. ما باید سرمایه موجود را تنظیم‌گری کنیم تا تضعیف نشویم.

آقای جلیلی در مورد صندوق‌های بازنشستگی و مشکلات بازنشستگان گفت که این صندوق‌ها دچار فسادند که به این وضع افتاده‌اند افزود:در این روزها بارها از من سوال کرده‌اند که چرا هم‌سانی حقوق را انجام نمی‌دهید. بحث من دقیقاً این است که وقتی گفته می‌شود هم‌سانی حقوق، بلافاصله که منابع و درآمدش از کجا تأمین می‌شود. اگر شما باید جلوی فساد را بگیرید، در همین سازمان‌های بازنشستگی بروید ببینید چه کسانی حقوق‌های نجومی می‌گرفتند، در حالی‌که بازنشسته ما مشکل داشت. مبارزه با فساد باید امتداد پیدا کند. نکته دوم این است که اگر دولت می‌خواهد به بازنشستگان رسیدگی کند یکی از بحث‌ها موضوع بدهی‌های دولت به صندوق‌هاست که باید به شکل مناسبی دنبال شود.

مسکن و بنزین، حرف‌های کلی خبر از روزهای پر‌آشوب می‌دهند

در مورد دو موضوع مسکن و بنزین هم دو نامزد انتخابات نظراتشان را گفتند آقای پزشکیان گفت که به قانون برنامه هفتم برای ساخت سالانه یک میلیون مسکن جدید متعهد است، ولی می‌داند که منابعی برای آن وجود ندارد.

آقای جلیلی هم گفت که می‌شود و می‌توان یک میلیون مسکن را ساخت و راهکار آن توسعه محدوده شهرها و حذف قیمت زمین از مؤلفه مسکن و هدایت وام‌های بانکی به این بخش است.

اینکه این دو نامزد انتخابات با بنزین و یارانه چه خواهند کرد هم از موضوعاتی بود که هر دو کوشیدند از آن به شکلی فرار کنند.

هر دو گفتند شیوه کنونی یارانه دادن راه به جایی نمی‌برد و عادلانه نیست ولی احتمالاً از ترس ریزش آرای‌شان از برنامه و راهکار سخنی نگفتند.

در مورد بنزین هم مشابه همین وضعیت در جریان بود. هم جلیلی و هم پزشکیان گفتند که باید فکری به حال ناترازی بنزین کرد و هر کدام چند جمله کلی در مورد آن گفتند.

آقای پزشکیان چنین گفت:نگاهم این است که باید محرومان را دید؛ اگر قرار است سوبسید بدهیم اول باید به آنها بدهیم. نباید با سوبسید دادن به امثال من سفره آنها را کوچک کنیم. باید سوبسید را به اقشار آسیب‌پذیر بدهیم و از امثال من حداقل پول مصرف اضافه را بگیریم. پول واقعی را بگیریم.

آقای جلیلی هم مشابه همین حرف‌ها را زد و نهایتاً مشخص نشد که این دو نامزد چه برنامه‌ای دارند. آقای جلیلی در این باره گفت:این عدالت نیست. کسی که ماشین ندارد با کسی که سه ماشین دارد یکی نیست. چراکه این کسی که ماشین دارد چندین برابر او یارانه می گیرد. بحث اصلی ما ناترازی انرژی است. موضوع طرح این بحث ناترازی انرژی بود.

وی خطاب به دکتر پزکیان گفت:آقای پزشکیان امروز ناترازی انرژی مسئله اصلی کشور است. باید برای آن برنامه داشته باشیم. بهترین برنامه این است که خود مردم را در این طرح بزرگ ملی سهیم کنیم. مردم را اگر مشارکت بدهید در مدیریت مصرف انرژی مردم آن را مدیریت می‌کنند.

براساس شواهد میدانی و گفته های مردم، این مناظره هیچ گونه بازنده ای نداشت و هر دو نامزد چهاردهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران در برابر پرسش های مجری برنامه به خوبی برآمدند.