تفاوت در واکنش‌ها به حملات رژیم صهیونیستی؛ سکوت قطر در برابر پاسخ قاطع ایران

به گزارش کلینی نیوز،  حمیدرضا صید محمدی کارشناس سیاسی و مدیر مسئول پایگاه خبری کلینی نیوز در یاداشتی نوشت که دولت قطر، به عنوان میزبان اصلی رهبران حماس و یک میانجی‌گر کلیدی در بحران‌های منطقه‌ای، در واکنش به این تجاوز نظامی، موضعی دوگانه اتخاذ کرده است.

از یک سو، مقامات قطری با صدور بیانیه‌هایی قاطع، این حمله را محکوم و آن را مصداق «تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی» خواندند.

ماجد انصاری، سخنگوی وزارت خارجه قطر، در اظهارات تند خود خواستار توقف اقدامات نتانیاهو شد و تأکید کرد که دوحه برای هر سناریوی احتمالی، از جمله حملات بیشتر، آماده است.

با این حال، در عمل، هیچ پاسخ نظامی یا تلافی‌جویانه‌ای از سوی قطر مشاهده نشد. این سکوت عملی، علی‌رغم تهدیدات لفظی قبلی، پرسش‌های جدی را در مورد میزان توانایی و اراده سیاسی این کشور برای حفاظت از حاکمیت خود مطرح می‌کند.

صیدمحمدی در ادامه نوشت: تحلیلگران بر این باورند که قطر به دلیل وابستگی‌های اقتصادی و نظامی به آمریکا و همچنین نگرانی از آسیب دیدن جایگاه خود به عنوان یک میانجی‌گر، از یک پاسخ مستقیم خودداری کرده است.

این موضع محتاطانه، هرچند از یک درگیری بزرگ جلوگیری کرد، اما ممکن است در بلندمدت به عنوان ضعفی در برابر حملات رژیم صهیونیستی تلقی شود.

پاسخ قاطع ایران؛ تفاوت در استراتژی و بازدارندگی

این کارشناس سیاسی  در ادامه افرود:در مقابل موضع محتاطانه قطر، پاسخ ایران به تجاوز رژیم صهیونیستی رویکردی کاملاً متفاوت داشت.

پس از حمله به خاک ایران، نیروهای مسلح ایران در یک عملیات سریع و هماهنگ، با استفاده از موشک‌های نقطه‌زن، اهداف نظامی در تل‌آویو را مورد هدف قرار دادند.

این حمله که در کمتر از ۱۲ ساعت پس از تجاوز اولیه صورت گرفت، نشان‌دهنده یک استراتژی بازدارندگی فعال است.

این پاسخ کوبنده، نه تنها به مثابه تلافی مستقیم در برابر حملات رژیم صهیونیستی بود، بلکه پیامی واضح به این رژیم و متحدانش فرستاد: هرگونه تجاوز به حاکمیت ایران، با پاسخی سریع، قاطع و دردناک روبرو خواهد شد.

این اقدام نظامی، نه تنها اعتبار نظامی و سیاسی ایران را در منطقه افزایش داد، بلکه الگوی جدیدی از پاسخگویی را در برابر سیاست‌های تهاجمی رژیم صهیونیستی به نمایش گذاشت.

 آینده معادلات قدرت در منطقه

این دو رویداد، یعنی سکوت قطر و پاسخ قاطع ایران به حملات رژیم صهیونیستی، تفاوت چشمگیری را در استراتژی‌های کشورهای منطقه در مواجهه با یک تهدید مشترک به تصویر می‌کشد.

در حالی که قطر بر دیپلماسی و جلوگیری از درگیری‌های گسترده تمرکز دارد، ایران بر قدرت نظامی و بازدارندگی تأکید می‌کند.

این تفاوت در رویکردها، معادلات قدرت در خاورمیانه را پیچیده‌تر کرده و آینده‌ای نامشخص را پیش روی منطقه قرار می‌دهد.

اکنون این پرسش مطرح است که کدام استراتژی در برابر تهدیدات فزاینده رژیم صهیونیستی مؤثرتر خواهد بود: دیپلماسی و سکوت یا پاسخگویی قاطع و نظامی؟