تغییرات آب‌ و هوا سبب کاهش ذخایر ماهی

به گزارش کلینی نیوز، پژوهشگران از مدل‌های کامپیوتری برای تعیین میزان دقیق تغییرات آب‌و‌هوایی که در آن ذخایر ماهی «نمی‌تواند» افزایش یابد، استفاده کردند.

به‌گفته پژوهشگران «جلوگیری از چنین پیامدی» مستلزم اقدام‌هایی قوی برای کاهش تغییرات آب‌ و هوایی است. در پژوهشی که با همکاری مرکز راه‌ حل‌های اقیانوسی استنفورد و دانشگاه برن انجام شده، این نتیجه به‌دست آمد که ذخایر ماهی در ۱۰۳ ناحیه از ۲۲۶ منطقه دریایی که بر آن‌ها مطالعه شده، کاهش داشته‌ است.

اگر هیچ اقدامی برای مبارزه با گرمایش زمین انجام نگیرد، ذخایر ماهی در مکان‌هایی که صید بی‌رویه رخ می‌دهد، به حدود یک‌سوم از میزان کنونی کاهش میابد.

دکتر ویلیام چونگ، استاد موسسه اقیانوس‌ها و ماهیگیری، گفت: «مناطق گرمسیری در آسیا، اقیانوس آرام، آمریکای جنوبی و آفریقا با کاهش جمعیت ماهی روبه‌رو هستند، زیرا گونه‌ها به سمت شمال و آب‌های خنک‌تر حرکت می‌کنند.»

به‌گفته این متخصص، در اقیانوس‌ها و شیلات به‌ دلیل نیازهای ماهیگیری، امید به بهبود نمی‌رود. او‌ می‌گوید که این نواحی نخستین مناطقی هستند که اثر گرمایش جهانی را احساس می‌کنند.

بر اساس اظهارات دکتر چونگ، پژوهش‌ها نشان می‌دهد که حتی یک افزایش جزئی ۱.۵ درجه سانتیگرادی نیز می‌تواند تاثیری فاجعه‌بار را بر کشورهای گرمسیری که برای امنیت غذایی و اشتغال به ماهی‌گیری وابسته هستند، داشته باشد.

دکتر چونگ همچنین افزوده‌ است که به‌ دلیل تغییرات آب‌وهوایی بسیار بعید است که ذخایر ماهی، مانند گذشته قوی و گسترده شود.

او باور دارد که یک «تلاش جهانی هماهنگ» برای توسعه اقدام‌های عملی در جهت «حفاظت از دریاها» و برای حمایت از «بازسازی موثر زیست‌توده» تحت تغییرات آب و هوایی، ضروری است.

با این حال، پژوهشگران تاکید می‌کنند که باید بین بازسازی زیست توده (منبع تجدیدپذیر انرژی با منشا زیستی) مقاوم در برابر آب و هوا و میزان تقاضا برای غذاهای دریایی، تناسب وجود داشته باشد.

به گزارش خبرگزاری ایرنا به نقل از پایگاه اینترنتی ام. اس. ان،  مطالعه‌ای که در ماه نوامبر پارسال، در مجله تحقیقاتی ژئوفیزیک آمریکا (Geophysical Research Letters) منتشر شد، نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۸۰، حدود ۷۰ درصد از اقیانوس‌های این سیاره به دلیل دمای بالاتر دچار کمبود اکسیژن می شوند.

این مطالعه نشان می‌دهد که اکسیژن‌زدایی قابل‌توجه از اعماق اقیانوس‌های میانی- یعنی مکانی که درصد زیادی از ماهی‌هایی مصرفی مردم در آنجا وجود دارد- از سال ۲۰۲۱ شروع شد.

یونتائو ژو اقیانوس شناس در دانشگاه شانگهای جیائو تونگ و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه ای اعلام کرد: «اقیانوس ها در واقع برای ما بسیار مهم است زیرا ماهی های تجاری زیادی در این منطقه زندگی می کنند.

وی افزود: مدل‌های این مطالعه نشان می‌دهند که اکسیژن‌زدایی روی تمام مناطق اعماق اقیانوس‌ها تا سال ۲۰۸۰ تأثیر می‌گذارد و این کاهش اکسیژن ممکن است غیرقابل برگشت باشد.

حتی اگر انسان انتشار گازهای گلخانه ای را متوقف کند و با مکیدن دی اکسید کربن از هوا گرمایش جهانی را معکوس کند، این سوال که آیا اکسیژن محلول به سطوح پیش از صنعتی شدن باز می گردد، ناشناخته باقی می ماند.

به گفته محققان، این امر بر اهمیت توقف تغییرات آب و هوایی – و در نتیجه اکسیژن‌زدایی اقیانوس‌ها – در سریع‌ترین زمان ممکن تاکید دارد.

دلیل کاهش سطح اکسیژن در اقیانوس‌ها این است که آب‌های گرم‌تر اکسیژن محلول کمتری در خود نگه می‌دارند و دمای اقیانوس‌ها با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است.

بر اساس گزارش خبرگزاری ایرنا، مطالعه جدید دیگری که در مجله علمی PLOS Climate منتشر شد، اکثر سطح اقیانوس های جهان از سال ۲۰۱۴ به طور مداوم از محدوده طبیعی فراتر رفته است.

بر اساس نتایج این مطالعه،  دمای بالای آب، اکوسیستم هایی مانند صخره های مرجانی و جنگل های کلپ را که ماهی ها از آنها تغذیه می کنند، تهدید می کند.

محققان «آکواریوم مونتری بای» در مونتری کالیفرنیا، در این مطالعه  دمای سطح دریاها را در ۱۵۰ سال گذشته که به دلیل گرمای جهانی افزایش یافته،  برای تعیین محدوده دمایی نرمال ترسیم کردند.

آنها دریافتند که سال ۲۰۱۴ اولین سالی بود که در آن دمای اکثر مناطق سطح اقیانوس ها بالاتر از دمایی بود که معمولاً طبق استانداردهای تاریخی دمای بسیار گرم در نظر گرفته می شد.

این معیار از آن زمان هر سال بالاتر رفته و موجب شده است آنچه که زمانی گرمای شدید محسوب می شد، عادی تلقی شود.