تظاهرات هزاران نفر در عراق علیه قرآن‌سوزی در سوئد و دانمارک

،به گزارش کلینی نیوز به نقل از دویچه وله در عراق هزاران نفر قرآن‌سوزی در سوئد و دانمارک را با برپایی تظاهرات محکوم کردند. فراخوان تظاهراتی که روز شنبه ۲۲ ژوئیه (۳۱ تیر) در بغداد برگزار شد.

نیروهای امنیتی عراق منطقه سبز بغداد که جایگاه سفارت‌خانه‌ها و مراکز دولتی و امنیتی است را مسدود کرده و از نزدیک شدن تظاهرکنندگان خشمگین به سفارت دانمارک جلوگیری کردند.

همزمان دفتر یک سازمان امدادی دانمارکی به نام “شورای پناهندگان دانمارک” (DRC) در بصره، واقع در جنوب عراق هدف حمله قرار گرفت.

شورای مذکور اعلام کرد، در این حمله به کارمندان این دفتر آسیبی نرسید اما آتش‌سوزی خساراتی به دفتر وارد آورد.

لیلو تاپا، مدیر این شورا گفت، امدادگران “هرگز نباید هدف حمله واقع شوند.” او تأکید کرد که این سازمان ۲۰ سال است که در مین‌روبی بصره فعال است و به آوارگانی که از درگیری‌های داخلی گریخته و آسیب دیده‌اند کمک می‌کند.

علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز از کسانی بود که به قرآن‌سوزی واکنش نشان داد. او شنبه ۳۱ تیر خواستار “اشد مجازات” برای عاملان“بی‌‌حرمتی” به قرآن شد و از دولت سوئد خواست که عامل این “هتک حرمت” را به کشورهای اسلامی تحویل دهد.

حوادث روزهای گذشته در دانمارک و سوئد به اعتراضات در کشورهای اسلامی دامن زده و بر مناسبات ترکیه و عراق با این دو کشور اروپایی سایه افکنده است.

روز جمعه ۲۱ ژوئیه مردی در برابر سفارت عراق در کپنهاگ کتابی را که “گمان می‌رفت قرآن باشد” سوزاند.

روز پنج‌شنبه نیز تظاهرکنندگان در استکهلم کتابی که “ظاهرا قرآن بود” را بدون آتش‌زدن لگدمال کردند.

در سوئد قرآن بارها در ملاء عام از سوی برخی، از جمله راسموس پالودان، سیاستمدار راست افراطی دانمارکی ـ سوئدی به آتش کشیده شد.

اما شروع موج کنونی قرآن‌سوزی‌ به هفتم تیر در سوئد برمی‌گردد که در آن یک پناهجوی عراقی ۳۷ ساله مقیم این کشور یک جلد قرآن را در نخستین روز از تعطیلات عید قربان مقابل مسجد مرکزی استکهلم پاره کرد و به آتش کشید.

پلیس سوئد که در چند ماه پیش از این رویداد چند درخواست اجتماع برای آتش زدن قرآن را رد کرده بود پس از این مراسم گفت که این مرد به دلیل ایجاد “تحریک علیه یک گروه اقلیت” بازجویی شده است.

مراجع قضایی سوئد پیش از این، تصمیم پلیس در عدم صدور مجوز برای چنین اجتماعاتی را “نقض آزادی بیان” دانسته و آن را مردود اعلام کرده بودند.