بقایای برخورد سیاره باستانی تِیا به زمین

محققان اخیرا دریافتند که حباب‌های مرموزی که در نزدیکی هسته زمین قرار دارند، بقایای سیاره‌ای به اندازه مریخ هستند که در اوایل عمر منظومه شمسی با زمین برخورد کرد و سپس ماه را شکل داد.

به گزارش کلینی نیوز، بر اساس نظریه‌ای که تاکنون به چالش کشیده نشده است، حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش، هنگامی که زمین هنوز نوپا بود و تنها حدود ۸۵ درصد امروزش حجم داشت، یک شبه‌سیاره باستانی به نام «تِیا» با آن برخورد کرد.

این سیاره پس از به آسمان فرستادن بخشی از زمین، خود با آن بخش ترکیب شده و در نهایت ماه را به وجود آورد. بخشی از خود تیا هم روی زمین ماند، و پس از ذوب شدن با زمین ترکیب شد.

بنا به گزارش العربیه، دانشمندان تصور می‌کنند که بخشی از بقایای تیا را در عمق زیاد زمین در نزدیکی هسته یافته‌اند. برای اثبات این موضوع، یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی روی دو حباب تمرکز کرد که هر کدام به اندازه یک قاره هستند، و در زیر آفریقا و اقیانوس آرام در اعماق گوشته زمین مدفون شده‌اند.

این حباب‌ها که در اصطلاح علمی به عنوان «مناطق بزرگ کم‌سرعت» شناخته می‌شوند، در ابتدا توسط زلزله‌شناسان کشف شدند، اما منشأ آنها هرگز مشخص نشد. بعدها زمین‌شناسان به این قضیه علاقمند شدند و تحقیقات خود را آغاز کردند.

محققان با استفاده از شبیه‌سازی‌ رایانه‌ای، برخورد تیا و جریان‌های همرفتی در داخل زمین را بازسازی کردند. بر اساس شبیه‌سازی‌ها، این برخورد نیمه بالایی گوشته زمین را ذوب کرد، و به بخش بزرگی از تیا، شاید ۱۰ درصد آن، اجازه ‌داد تا در عمق زمین نفوذ کند و به تدریج به سوی هسته فرو رود.

بقایای تیا در طول ۴.۵ میلیارد سال به دلیل همرفت در درون زمین حرکت کرده و در نهایت حباب‌های امروزی را تشکیل داده‌اند. این حباب‌ها که تصور می‌شود کمی چگال‌تر از گوشته اطراف خود هستند، در نزدیکی مرز هسته زمین، حدود ۳۰۰۰ کیلومتر پایین‌تر از سطح سیاره قرار دارند.