رفتار بی شرمانه سربازان میانمار علیه مسلمانان؛ سربازان ارتش میانمار مردان را وادار کردند ادرارشان را بنوشند
به گزارش کلینی نیوز، ساکنان یک روستا در ایالت راخین میانمار و نیروهای مخالف دولت در این کشور میگویند سربازان ارتش در جریان حمله هفته گذشته به روستای بایی فیو در این ایالت دست کم ۵۰ نفر را کشتند.
شاهدان عینی به بیبیسی گفتهاند این روستا طی ۲ روز و نیم یورش سربازان ارتش در وحشت فرو رفته بوده است. آنها میگویند سربازان چشمهای مردان را بستهاند، کتکشان زدهاند، خالکوبی روی پوست مردان را کنده و جای آن را با بنزین سوزاندهاند و مجبورشان کردهاند که ادرارشان را سربکشند.
سربازان ارتش میانمار در جریان این یورش به دنبال یافتن حامیان گروه مسلح موسوم به «ارتش آراکان» (AA) بودند که یکی از تاثیرگذارترین گروههای مسلح مبارز و شورشی در میانمارند.
ارتش آزادیبخش روهینگیای آراکان که به اختصار ARSA نامیده میشود، یک گروه روهینگیایی است که در جنگلهای شمال ایالت راخین در میانمار فعالیت میکند. این گروه جداییطلب که خواستار «خودمختاری» ایالت راخین در غرب میانمار است
این گروه گاهی با نام پیشیناش حرکتالیقین نیز شناخته میشود. بر اساس گزارش گروه بینالمللی بحران در دسامبر ۲۰۱۶ این گروه به وسیلهٔ عطاالله رهبری میشود.
حکومت وحدت ملی (NUG) که متشکل از رهبران و اعضای دولت غیرنظامی برکنار شده میانمار است در بیانیه خود گزارش کرده که ۵۱ نفر که بین ۱۵ تا ۷۰ سال سن داشتند در جریان این واقعه کشته شدهاند.
ارتش آزادیبخش روهینگیای آراکان تعداد کشتهشدگان را بیش از ۷۰ نفر گزارش کرده است.
با این حال، شورای نظامی میانمار یا جونتا که در حال حاضر بر این کشور حکومت میکند این اتهامات را رد کرده است؛ ادعاهایی که میتواند بیانگر شکلگیری یکی از بدترین جنایات طی سه سال گذشته و از زمان آغاز جنگ داخلی در میانمار تلقی شود.
یکی از زنان شاهد عینی به بیبیسی گفته: «سربازان از مردان روستا میپرسیدند که آیا جزو گروه ارتش آراکان در روستا بودهاند».
«هر جوابی هم که میشنیدند، فارغ از این که مردان میگفتند اعضای ارتش آراکان در روستا بودهاند، یا نبودهاند و یا این که آنها خبر ندارند، باز هم سربازان انها را میزدند».
طی تنها ۶ ماه، ارتش آزادیبخش روهینگیای آراکان توانسته در اکثر نقاط ایالت راخین تحرک داشته باشد و نیروهای ارتش را وادار به عقبنشینی کند.
این گروه شبهنظامی سال گذشته به توافق آتشبس خود با ارتش میانمار خاتمه داد و به گروههای مسلح قومی در نقاط مختلف میانمار پیوست با این هدف که آنها با انجام عملیاتهای مشترک، حکومت نظامیان در مرکز را ساقط کنند؛ نظامیانی که در اوایل سال ۲۰۲۱ و طی یک کودتا به قدرت رسیدند.
این شاهد عینی زن به بیبیسی گفت: «من با چشمان خودم دیدم که شوهرم را به زور سوار یک خودرو ارتش کردند. پسرم را هم از ما جدا کردند و نمیدانم او الان کجاست. حتی خبر ندارم که پسرم و همسرم الان زندهاند یا مرده».
نام و هویت شاهدانی که با بیبیسی گفتگو کردند برای حفظ امنیت آنها اینجا ذکر نشده است. آنها به بیبیسی گفتند همه ساکنان این روستا – که حدود یک هزار نفر سکنه دارد – طی دو روزی که سربازان ارتش آنجا بودند در بیرون از منازل خود زیر آفتاب نگه داشته شدند، با آب و غذای محدود و در حالی که دستان و چشمهای مردها را بسته بودند و برخی از آنها را سوار خودروهای ارتشی کردند و برای بازجویی با خود بردند؛ بسیاری از آنها هنوز هم به روستا بازنگشتهاند.
یک زن اهل این روستا به بیبیسی گفت: «مردانی که تمام روز زیر آفتاب سرپا نگه داشته بودند بارها برای جرعهای آب تمنا میکردند و سربازان به جای آب رساندن به آنها، در بطریها ادرار میکردند و به مردان می دادند تا بنوشند».
این زن گفته صدای «چندین شلیک» را شنیده اما ندیده چه کسی تیر خورده «چرا که همه ما باید سرمان را پایین نگه میداشتیم».
«من جرات نکردم نگاه کنم. آنها کسی که نزدیک من بود را صدا کردند و بعد صدای شلیک آمد. من هرگز برگشتن آن کسی که فرخوانده شد را ندیدم».
این زن که در هنگام گفتگو با بیبیسی مدام گریه میکرد با نگرانی گفت که نگران پسر و شوهرش است: «نمیدانم آنها زنده اند یا مرده. برای آنها دایم دعا میکنم، بودا، لطفا حفظشان کن».
شاهدان عینی میگویند سربازان از آنها برای دفن اجساد بیل خواسته بودند. آنها میگویند آشکار بود که برخی از سربازان مست بودند.
گمان میرود که بیش از ۱۰۰ سرباز ارتش میانمار در یورش چهارشنبه گذشته به روستای بایی فیو در ایالت راخین، شرکت داشتهاند؛ روستایی که به فاصله کمی از شهر سیتوه، مرکز ایالت راخین واقع شده است.
سیتوه با حدود ۲۰۰ هزار سکنه دارای یک بندر بزرگ و فرودگاه است و یکی از آخرین پایگاههای ارتش در ایالت راخین است. با این حال گزارش شده که شورشیان به این شهر نزدیک شدهاند و از حمایت و همراهی اقوام ساکن ایالت راخین هم سود میبرند.
اهالی روستا میگویند سربازان مخصوصا کسانی که خالکوبیهایی داشتند که نشانگر حمایت از ارتش آراکان بود را جدا میکردند و با شدت با آنها برخورد میکردند. یک شاهد عینی گفته سربازان این خالکوبی را از روی پوست یک مرد کندند و روی جای آن بنزین ریختند و آتش زدند.
یک شاهد دیگر به خاطر میآورد که یک درجهدار ارتشی به روستاییان میگفته که آنها از نیروهایی هستند که از ایالت شان در شمال به اینجا اعزام شدهاند؛ سال گذشته ارتش میانمار در آن منطقه متحمل شکست و تلفات سنگینی شد و آن طور که این شاهد گفته اکنون آنها برای گرفتن انتقام به ایالت راخین آمدهاند.
از دست دادن ایالت راخین در مرز میانمار با بنگلادش میتواند یکی از بزرگترین سرافکندگیها را برای ارتش این کشور رقم بزند، آن هم برای ارتشی که از حدود ۷۵ سال پیش تاکنون (۱۹۴۸ به بعد) تقریبا همیشه حکومت را در میانمار به دست داشته است.
روز جمعه گذشته – دو روز پس از حمله سربازان به روستا – به اهالی که در بازارچه روستا نگه داشته شده بودند و اکثرا زنان، کودکان و سالخوردگان بودند دستور داده شد که توشه اندکی با خود بردارند و آماده ترک روستا شوند.
به آنها گفته شد که سربازان هرآنچه که ارزشمند بوده را غارت کردهاند؛ اشیایی چون طلا و جواهرات یا حتی پنلهای خورشیدی که برای تامین برق در خانههای نصب شده بود. سپس اهالی را ابتدا به یک استادیوم در شهر سیتوه بردند اما پس از آن اکثر آنها به معابد بودایی شهر پناه بردند.
آن طور که بیبیسی دریافته نیروهای ارتش میانمار همچنان روستای بایی فیو را در تصرف خود دارند و به هیچ کدام از سکنه اجازه بازگشت نداده است. گزارشهایی مخابره شده که از به آتش کشیدن بخش اعظم روستا حکایت دارد.
همزمان حکومت وحدت ملی (NUG) وعده داده که مسببان این واقعه را به اتهام ارتکاب جنایات جنگی در روستای بایی فیو، مورد تعقیب قرار دهد.
ارتش آراکان هم نظامیان حاکم میانمار را «شورای نظامی فاشیست» خوانده و آنها را به «خشونت وحشیانه» متهم کرده و مدعی شده که سربازان در روستای بایی فیو به برخی زنان «گروهی تجاوز» کردهاند.
شورای نظامی حاکم – جونتا – همه اتهامات را رد کرده و مدعی شده که سربازان ارتش تنها برای برقراری «صلح و امنیت» به این روستا رفتهاند و یورش پس از آن روی داده که نظامیان در این روستا سنگربندی با استفاده از کیسههای شنی مشاهده کردند.
شورای نظامی حاکم همچنین ارتش آراکان را به حملات پهپادی به شهر سیتوه – مرکز ایالت راخین – متهم کرده است.
دور افتادگی ایالت راخین و شدت درگیریها در این منطقه، امکان هرگونه تحقیق و تفحص مستقل درباره آنچه در روستای بایی فیو رخ داده را دست کم تا اطلاع ثانوی غیرممکن کرده است.
پاکسازی قومی مسلمانان آراکان در میانمار
ارتش میانمار در ۲۵ اوت ۲۰۱۷ حملات خود به منطقه آراکان را آغاز کرد. در این حملات هزاران غیرنظامی آراکانی جان باخته و حدود ۳۵۰ روستا توسط ارتش و بوداییان افراطی به آتش کشیده شد.
طبق آخرین گزارش سازمان ملل، شمار مسلمانانی که از ۲۵ اوت ۲۰۱۷ به این سو از خشونتهای ارتش میانمار و بودائیان افراطی فرار کرده و به اردوگاهها و اقامتگاههای موقت در حومه کاکس بازار بنگلادش پناه بردهاند به ۹۰۰ هزار نفر رسیده است.
از سال ۱۹۷۰ تاکنون ۸۴ درصد از جمعیت ۲ میلیونی مسلمانان آراکان در پی خشونتهای ارتش میانمار و بوداییان افراطی به کشورهای همسایه گریختهاند. سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر خشونت علیه مسلمانان آراکان در میانمار را «پاکسازی قومی» و «نسلکشی» توصیف میکنند.
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰